ΣΑΤΥΡA ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΟΥΤΣΟΥ
(Επιστολή προς τον Παναγιώτη Σούτσον)
(συντεθείσα το 1826 Δεκέμβριο μήνα)
Τι κοπιάζεις αδελφέ, ν’ασπρίσεις τους Αράπας;
Να καταστήσεις Περικλείς του έθνους τους Σατράπας;
Ανωφελώς εργάζεσαι προς σύστασιν των νόμων
Και δείχνεις εις τους Ελληνας της δόξης των τον δρόμον
Οι λόγοι σου ηρωισμού σπινθήρας δεν ανάπτουν και Διπλωμάται πονηροί τον λάκκον σου σε σκάπτουν
Αυτό της υπουλότητος το ζωντανόν σχολείον, του βδελυκτού εγωισμού το βρωμερόν αγγείον,
Ο πίθος όπου έρρευσαν αι πλάναι και οι δόλοι,
αυτό το κλεφτοφάναρον, όπου οι κλέπται όλοι ώς όργανον τον αγαπούν στο πλάγι των να έχουν
και πάντοτε μ’αυτό σιγά στα σκοτεινά να τρέχουν,
αυτός όστις εβύζαξε το γάλα της κακίας
και τρίχας άσπρες έβγαλεν εις τας παρανομίας ,
αυτός παντού συκοφαντεί την άδολον ψυχήν σου και χύνει το φαρμάκι του εις την υπόληψίν σου στους ελευθέρους σε καλεί κακόν αριστοκράτην , και εις τους τυραννόφρονας αυθάδη οχλοκράτην ,Ειςτας αυλαίς των Δυνατών βράδυ πουρνό συχνάζει, τους ερεθίζει κατά σού, και κατά σού φωνάζει:
ΠΟΥ ΥΠΑΓΕΙΣ ΒΡΕ ΜΑΥΡΕ?
No comments:
Post a Comment