Θυμάμαι καθισμένος στην βεράντα του πατρικού μας σπιτιού, μέσ' το σκοτάδι, κοίταζες τον λαμπερό απ' τα αστέρια ουρανό... τι απίστευτο θέαμα ήταν κι αυτό... έβλεπες τον γαλαξία σαν ένα φαντασμαγορικό ποτάμι που διέσχιζε τον ουράνιο θόλο απ' το ένα μέρος του ορίζοντα, έως το άλλο... νόμιζες πως απλώνοντας το χέρι σου θα άγγιζες τ'άστρα, τόσο κοντά του αισθανόσουν, σαν να ήσουν ένα μαζί του... αξέχαστες στιγμές του παρελθόντος... 56 στα 57 σήμερα... πότε πέρασαν κιόλας τόσα χρόνια... κι όμως φίλοι μου, ακόμη και σήμερα κοιτάζω τον ουρανό... ψάχνω, τι δεν ξέρω... ίσως θέλω να αγγίξω τ'αστέρια όπως τότε που ήμουν παιδί... ίσως για να πάρω μια απάντηση για την ύπαρξή μου σ' αυτόν τον κόσμο... γιατί είμαι εδώ, γιατί υπάρχω... υπάρχει κάτι άλλο εκεί έξω;
Ελπίζω να υπάρχει, διότι η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από μια ανωτέρω δύναμη, όπως έχει ανάγκη και την Νέμεση την θεά των αρχαίων μας προγόνων... να ξεβρομίσει τον κόσμο απ' την δυστυχία και την χολέρα της παγκόσμιας σαπίλας... όποια κι αν είναι αυτή.
Δεν ξέρω αν για ορισμένους είναι παράλογες σκέψεις αλλά... δεν υπάρχει σωτηρία αν ο κόσμος συνεχίσει να βαδίζει με αυτόν τον ρυθμό που βαδίζει σήμερα... έχει χάσει κάθε έννοια της πραγματικότητας, ζει σε έναν ψεύτικο κόσμο του παραλόγου, της δεισιδαιμονίας, λάτρης του πλούτου και της ατομικής του καλοπέρασης, αγνοεί τον διπλανό του, τον συνάνθρωπό του, την οικογένειά του... αισθάνεται παντογνώστης, πνιγμένος μέσα στην φαντασία του ως το υπέρτατο ον του πλανήτου... ο πλανήτης του βέβαια δεν είναι μεγαλύτερος απ' τον περίγυρο του ιδίου, τον αέρα που εκτοπίζει η αυτού μεγαλειότης!
Ο κόσμος σήμερα είναι τόσο πολύ βυθισμένος στο ψέμα που κατάντησε να το θεωρεί αλήθεια...
Ο Μάνος Χατζηδάκης κάποτε είχε πει πως... Η συνήθεια γίνεται λατρεία... .πρόσεχε όμως διότι όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις και του μοιάζεις... κάτι ήξερε!!
Η Ελλάδα δυστυχώς είναι γεμάτη τέρατα... ανθρωπόμορφα τέρατα, και δεν χρειάζεται να ψάξει κάποιος μακρυά για να καταλάβει περί τίνος πρόκειται... μια καθαρή ματιά στα υπουργεία, στην κομματοκρατία, σ' αυτήν την μασονική στοά των κλεμμένων ονείρων που κατά λάθος ονομάσατε (βουλή των Ελλήνων) βρίθει δίποδων τεράτων... πάντα ήταν εκεί... και οι Έλληνες πάντα κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου, το ίδιο επαναλαμβάνεται και σήμερα!
Δεν βαρεθήκατε πια τον ύπνο;
Δεν νομίζεται πως είναι καιρός να ξυπνήσετε επιτέλους;
Μα τι στο καλό έχετε πάθει και μένετε αδρανείς στην γενοκτονία σας κι αυτήν των παιδιών σας;
Ο Μάνος Χατζηδάκης κάποτε είχε πει πως... Η συνήθεια γίνεται λατρεία... .πρόσεχε όμως διότι όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις και του μοιάζεις... κάτι ήξερε!!
Η Ελλάδα δυστυχώς είναι γεμάτη τέρατα... ανθρωπόμορφα τέρατα, και δεν χρειάζεται να ψάξει κάποιος μακρυά για να καταλάβει περί τίνος πρόκειται... μια καθαρή ματιά στα υπουργεία, στην κομματοκρατία, σ' αυτήν την μασονική στοά των κλεμμένων ονείρων που κατά λάθος ονομάσατε (βουλή των Ελλήνων) βρίθει δίποδων τεράτων... πάντα ήταν εκεί... και οι Έλληνες πάντα κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου, το ίδιο επαναλαμβάνεται και σήμερα!
Δεν βαρεθήκατε πια τον ύπνο;
Δεν νομίζεται πως είναι καιρός να ξυπνήσετε επιτέλους;
Μα τι στο καλό έχετε πάθει και μένετε αδρανείς στην γενοκτονία σας κι αυτήν των παιδιών σας;
No comments:
Post a Comment